Zapiski Artysty

Ziemia, planeta na której żyjemy jest traktowana przez ludzi jako twór materii nieożywionej. Z tego zaś zaszeregowania wynika, że można eksploatować to nasze środowisko bez końca i bez jakichkolwiek skrupułów moralnych. A więc można bez ograniczeń eksploatować bogactwa mineralne, budować i wznosić na Ziemi najdziwniejsze konstrukcje, kopać, drążyć w planecie, prowadzić wybuchy nuklearne pod powierzchnią, wyrzucać dowolne odpady komunalne, chemiczne, nuklearne, przemysłowe byle gdzie, byle dalej od siedzib ludzkich.
Wszystko to wynika z traktowania Ziemi jako martwego tworu, który nie czuje, nie cierpi, nie choruje i w ogóle jest pozbawiony jakichkolwiek reakcji na działalność cywilizacji człowieka.
Inaczej jednak będzie wyglądało to zagadnienie jeśli potraktujemy, zgodnie z prawdą, naszą planetę Ziemię, nasz Układ Słoneczny, Wszechświat i cały Kosmos jako żywą istotę, odczuwającą w makro skali podobne uczucia i odczucia jak żywy organizm jakim jest człowiek.
A więc dla porównania:
– kontrolowana reakcja termojądrowa pod powierzchnią Ziemi jest odbierana przez Nią jak odczuwa człowiek ugodzeni pociskiem magnum. Różnica zniszczenia wynika z różnicy skali obiektu i elementu niszczącego.
– eksploatacja bogactw naturalnych ukrytych pod powierzchnią można analogicznie przyrównać do pobierania szpiku kostnego z organizmu człowieka bez znieczulenia.
– generalnie można przyrównać Ziemię z panoszącym się na Niej cywilizowanym człowiekiem do organizmu ludzkiego zaatakowanego przez złośliwy nowotwór, gdzie zwyrodniałe komórki namnażają się w zastraszającym tempie powodując przerosty pewnych tkanek i organów oraz wydzielają toksyny doprowadzając organizm do cierpień, choroby a wreszcie do unicestwienia.
Ziemia, jak każdy żywy organizm uruchamia swe mechanizmy obronne przed inwazją wirusów ludzi, którzy powodują zwyrodnienia nowotworowe na naszej planecie:
– przeróżne budowle, kopalnie, zmiany ukształtowania terenu, wylewają w obręb żywego organizmu planety rozmaite toksyny, ścieki i odpady przemysłowe;
– dreszcze Ziemi – trzęsienia skorupy naszej planety mają na celu zniszczenie zbędnych i szkodliwych tworów postawionych ręką ludzką.
– kaszel Ziemi – huragany, orkany, cyklony i przeróżne żywioły atmosfery mają na celu zdmuchnięcie wirusów i ich wytworów.
– gorączka Ziemi – wszelkie ujścia roztopionej, gorącej lawy mają na celu wysterylizowanie powierzchni i zniszczenie wszelkiej patologii tam powstałej.
– poty Ziemi – różnorodne opady atmosferyczne, deszcze, śniegi, grady mają przynieść ulgę umęczonej planecie i poprzez powodzie spłukać brudy i toksyny z powierzchni.
Gdy te umiarkowane sposoby obrony przed inwazją zawiodą a dumny wirus-człowiek będzie nadal panoszył się bez umiaru i pohamowania to nasza planeta będzie musiała przejść do ostatniej metody walki – kriogeniki – zstąpienia na powierzchnię globu potężnych lodowców, które zrobią porządek na Ziemi na zasadzie walca co przyjdzie i wyrówna.

Można uznać, że ta wizja jest przepojona pesymizmem, że przed wystąpieniem cywilizacji człowieka te wszystkie zjawiska naturalne istniały wcześniej i nie były ripostą na kolonizatorskie działania ludzkości, że postęp cywilizacyjny jest bezwzględnym złem, no można tak uznać.
Ale jest to skrajność, a myślę, że przy zachowaniu wystarczającej troski o dobre zdrowie naszej planety pod tytułem Ziemia, przy prowadzeniu rozwoju cywilizacyjnego z uwzględnieniem choć minimalnych interesów środowiska naturalnego i naszych młodszych braci zwierząt i sióstr roślin, bez rozrzutności cudzym kosztem i bez niszczenia bezmyślnego, bezsensownego tego co na Ziemi piękne i potrzebne, bez przeliczania na pieniądze wszystkiego co występuje na Ziemi, to przy odrobinie szczęścia zarówno nasza planeta jak i nasza cywilizacja znajdą nową pozycję równowagi w Kosmosie i ta wymuszona symbioza będzie mogła dalej trwać i najlepiej bez ograniczeń czasowych.